NiS2 richtlijn

Een belangrijk verschil met de eerste NiS-richtlijn is dat organisaties automatisch onder de NiS2-richtlijn vallen als zij actief zijn in een van de bovenstaande sectoren en volgens de onderstaande criteria gekenmerkt kunnen worden als ‘essentiële’ of ‘belangrijke’ entiteit. In tegenstelling tot de CER-richtlijn, vindt bij de NiS2-richtlijn dus geen aanwijzing plaats door de ministeries.

1. Essentiële entiteiten
   • Dat zijn grote organisaties die actief zijn in een sector uit bijlage I van de NiS2-richtlijn (zie tabel)
   • Een organisatie is groot op basis van de volgende criteria:
     1. meer dan 250 werknemers of;
     2. een netto omzet van meer dan € 50 miljoen en een balanstotaal van meer dan € 43 miljoen.
2. Belangrijke entiteiten
   • Dat zijn middelgrote organisaties die actief zijn in een sector uit bijlage I en organisaties die actief zijn in een sector uit bijlage II.
   • Een organisatie is middelgroot op basis van de volgende criteria:
     1. minimaal 50 werknemers of;
     2. een jaaromzet of balanstotaal van meer dan 10 miljoen euro.

Van essentiële entiteiten wordt over het algemeen aangenomen dat de uitval van hun diensten veel meer ontwrichtende impact heeft op de economie en samenleving, dan uitval bij belangrijke entiteiten. Essentiële entiteiten vallen onder een intensiever regime van toezicht, namelijk zowel voor- als achteraf toezicht wordt gehouden op de

Micro- en kleine bedrijven vallen in principe niet onder de NiS2-richtlijn. De minister die verantwoordelijk is voor een bepaalde sector kan er echter wel voor kiezen om een micro- of klein bedrijf alsnog aan te wijzen op basis van een risicobeoordeling, bijvoorbeeld als blijkt dat hun dienstverlening van cruciaal belang is voor de Nederlandse economie of maatschappij. In dat geval worden deze bedrijven hierover geïnformeerd door het desbetreffende ministerie.

Daarnaast zijn er nog micro- en kleine bedrijven die wel onder de NiS2-richtlijn vallen. Het gaat dan om bedrijven die actief zijn als aanbieder van vertrouwensdiensten, als register voor topleveldomeinnamen, als verleners van domeinnaamregistratiediensten of als aanbieder van openbare elektronische-communicatienetwerken of van openbare

De verplichtingen van beide richtlijnen lijken sterk op elkaar. Belangrijke onderdelen zijn:

• Zorgplicht –  De NiS2-richtlijn bevat een zorgplicht die entiteiten verplicht zelf een risicobeoordeling uit te voeren, op basis waarvan zij passende maatregelen nemen om hun diensten zoveel mogelijk te waarborgen en de gebruikte informatie te beschermen.
• Meldplicht – De NiS2-richtlijn schrijft voor dat entiteiten incidenten binnen 24 uur moeten melden bij de toezichthouder. Het gaat om incidenten die de verlening van de essentiële dienst aanzienlijk (kunnen) verstoren. In het geval van een cyberincident moet het ook gemeld worden bij het Computer Security Incident Response Team (CSIRT), dat. vervolgens hulp- en bijstand kan leveren. Factoren die een incident meldingswaardig maken zijn bijvoorbeeld het aantal personen dat door de verstoring is geraakt, de tijdsduur van een verstoring en de mogelijke financiële verliezen.
• Toezicht – Organisaties die onder de richtlijn vallen komen ook onder toezicht te staan, waarbij wordt gekeken naar de naleving van de verplichtingen uit de richtlijn, zoals de zorg- en meldplicht. Momenteel wordt uitgewerkt welke sectoren onder welke toezichthouder komen te vallen.

De NiS2-richtlijn verplicht lidstaten om kritieke, essentiële en belangrijke entiteiten te ondersteunen in het verbeteren van hun weerbaarheid tegen digitale risico’s. De richtlijn schrijft voor dat essentiële en belangrijke entiteiten met advies en bijstand worden ondersteund door een CSIRT. De ondersteuning vanuit de overheid kan verder bestaan uit informatie-uitwisseling, richtlijnen en weerbaarheid verhogende instrumenten, bijvoorbeeld voor het uitvoeren van een risicobeoordeling.

U kunt de gehele richtlijn hier inzien.